~ पाय जेंव्हा ढेकळानी सोलली ~
By Ramesh on कविता from www.rameshthombre.com
पाय जेंव्हा ढेकळानी सोलली
खूण तेंव्हा ओळखीची पोचली
गाव माझें ज्या दिशेला यायचे
एक खिडकी त्या दिशेला ठेवली
याद आली की निघावे लागते
गाव असते वाट पाहत आपली
जायचे नव्हतेच नुसते कोरडे
आठवण मग सोबतीला घेतली
गाईच्या डोळ्यात जेंव्हा पाहिले
गाय सुद्धा ओळखीचे बोलली
ओल असते गाव अन शेतातही
कोरडी नसतात नाती येथली
- रमेश ठोंबरे
खूण तेंव्हा ओळखीची पोचली
गाव माझें ज्या दिशेला यायचे
एक खिडकी त्या दिशेला ठेवली
याद आली की निघावे लागते
गाव असते वाट पाहत आपली
जायचे नव्हतेच नुसते कोरडे
आठवण मग सोबतीला घेतली
गाईच्या डोळ्यात जेंव्हा पाहिले
गाय सुद्धा ओळखीचे बोलली
ओल असते गाव अन शेतातही
कोरडी नसतात नाती येथली
- रमेश ठोंबरे
