Marathi Kavita – आभाळातलं सोनं आभाळातलं सोनं दे रे देवा आता नको पाहू वाट होईल माझा अंत. मध्यानीचा सूर्य मावळती आला पाण्यासाठी दाहीदिशा ओलांडून झाल्या. संपून गेल्या सगळ्या वाटा थकून माझा टेकला माथा . तुला कशाशीच नाही पर्वा-, सकाळ संध्याकाळ भ्रांत येगळीच आम्हा. सगळीकडे गडद दुष्काळी छाया थांबव सारी भटकंती आता. फिरून फिरून कंबरडे मोडले […]The post Marathi Kavita – आभाळातलं सोनं appeared first on marathiboli.in.