श्री गजानन महाराज प्रकट दिन जवळ येत आहे. यानिमित्याने अनेक जण ' श्री गजानन विजय पोथीचे पारायण करतात. एकूण २१ अध्याय असणारा हा पवित्र ग्रंथ वाचनाने भक्तांना अनेक प्रकारचे लाभ प्रत्यक्ष /अप्रत्यक्षपणे झाले आहेत.श्री दासगणू महाराजांनी प्रत्येक अध्यायात गजानन महाराजांच्या लीला, चमत्कार, शिकवण यांची सांगड घातली आहे , तसेच प्रत्येक अध्यायाच्या सुरवतीला परमेश्वराची स्तुतीही खूप छान रचली आहे. ती एकत्र अनुदिनीत असावी असा विचार मनात आला आणि गजानन कृपेने सुरुवातही केली*गजानन विजय अध्यायातील देवस्तुती* चा संग्रह ( अध्याय १ ) ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥ जयजयाजी उदारकीर्ती । जयजयाजी प्रतापज्योती ।जयजयाजी हे गणपती ! । गौरीपुत्रा मयूरेश्वरा ! ॥१॥कार्यारंभीं तुझें स्मरण । करित आले जन ।मोठमोठाले विद्वान । साधुसंत सत्पुरुष ॥२॥तुझ्या कृपेची अगाध शक्ति । विघ्नें अवघीं भस्म होतीं ।कापुसाचा पाड किती । अग्नीपुढें दयाघना ! ॥३॥म्हणून आदरें वंदना । करीतसे मी तुझ्या चरणां ।सुरस करवी पद्मरचना । दासगणूच्या मुखानें ॥४॥मी अज्ञान मंदमती । नाहीं काव्यव्युत्पत्ति ।परी तूं वास केल्या चित्तीं । कार्य माझें होईल हें ॥५॥आतां आदि माया सरस्वती । जी ब्रह्माची होय प्रकृती ।जी कविवरांची ध्येयमूर्ती । ब्रह्मकुमारी शारदा ॥६॥त्या जगदंबेकारण । असो माझें साष्टांग नमन ।मी लेंकरुं आहें अजाण । अभिमान माझा धरावा ॥७॥तुझ्या कृपेची अगाध थोरी । पांगळाही चढे गिरी ।मुका सभेमाझारीं । देई व्याख्यान अस्खलित ॥८॥त्या तुझ्या कीर्तीला । कमीपणा न आणी भला ।साह्य दासगणूला । ग्रंथरचनेस करी या ॥९॥आतां हे पुराणपुरुषा । पांडुरंगा पंढरीशा ।सच्चिदानंदा रमेशा । "पाहि माम्" दिनबंधो ॥१०॥तूं सर्वसाक्षी जगदाधार । तूं व्यापक चराचर ।कर्ता करविता सर्वेश्वर । अवघे कांहीं तूंच तूं ॥११॥जग, जन आणि जनार्दन । तूंच एक परिपूर्ण ।सगुण आणि निर्गुण । तूंच कीं रे मायबापा ॥१२॥ऐसा तुझा अगाध महिमा । जो न कळे निगमागमा ।तेथें काय पुरुषोत्तमा । या गणूचा पाड असे ॥१३॥रामकृपा जेव्हां झाली । तेव्हां माकडां शक्ति आली ।गोप तेही बनले बली । यमुनातीरीं गोकुळांत ॥१४॥तुझी कृपा व्हाया जाण । नाहीं धनाचें प्रयोजन ।चरणीं होतां अनन्य । तूं त्यातें साह्य करिशी ॥१५॥ऐसा संतांनीं डांगोरा । तुझा पिटला रमावरा ।म्हणून आलों तुझ्या द्वारां । आतां विन्मुख लावूं नको ॥१६॥हें संतचरित्र रचावया । साह्य करी पंढरीराया ।माझ्या चित्तीं बसोनिया । ग्रंथ कळसा नेई हा ॥१७॥हे भवभवान्तक भवानीवरा । हे नीलकंठा गंगाधरा ।ओंकाररुपा त्र्यंबकेश्वरा । वरदपाणी ठेवा शिरीं ॥१८॥तुझें साह्य असल्यावर । काळाचाही नाहीं दर ।लोखंडासी भांगार । परीस करुन ठेवीतसे ॥१९॥तुझी कृपा हाच परीस । लोखंड मी गणूदास ।साह्य करी लेंकरास । परतें मजला लोटूं नको ॥२०॥तुला अशक्य कांहीं नाहीं । अवघेंच आहे तुझ्या ठाईं ।लेंकरासाठीं धांव घेई । ग्रंथ सुगम वदवावया ॥२१॥माझ्या कुळीची कुलदेवता । कोल्हापुरवासिनी जगन्माता ।तिच्या पदीं ठेवितों माथा । मंगल व्हाया कारणें ॥२२॥हे दुर्गे तुळजे भवानी । हे अपर्णे अंबे मृडानी ।ठेवी तुझा वरदपाणी । दासगणूच्या शिरावर ॥२३॥आतां वंदन दत्तात्रया । पाव वेगीं मसीं सदया ।गजाननचरित्र गाया । प्रसादासह स्फूर्ति दे ॥२४॥आतां शांडिल्यादि ऋषीश्वर । वसिष्ठ गौतम पाराशर ।ज्ञाननभीं जो दिनकर । त्या शंकराचार्या नमन असो ॥२५॥आतां अवघ्या संतमहंता । नमन माझें सर्वथा ।दासगणूच्या धरुन हाता । ग्रंथ करवा लेखन ॥२६॥गहिनी निवृत्ति ज्ञानेश्वर । श्रीतुकाराम देहूकर ।हे भवाब्धीचें तारुं थोर । त्या श्रीरामदासा नमन असो ॥२७॥हे शिर्डिकर सांई समर्था । वामनशास्त्री पुण्यवंता ।दासगणूसी अभय आतां । तुमचें असो द्या संत हो ॥२८॥तुम्हां अवघ्यांच्या कृपेनें । मी हें करीन बोलणें ।दासगणू मी तुमचें तान्हें । कठोर मजविषयीं होऊं नका ॥२९॥जी कां खरी माया असते । तीच बोलाया शिकविते ।तुमचें माझें असें नातें । मायलेंकापरी हो ॥३०॥लेखणी काढी अक्षर । परी तो तिच्यांत नाहीं जोर ।ती निमित्तकारण साचार । लेखनरुपी कार्याला ॥३१॥दासगणू लेखणी येथ । तुम्ही धारण करा ती अवघे संत ।ग्रंथरचना रसभरित । हीच आहे प्रार्थना ॥३२॥( अध्याय २) ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जयजय अज अजिता सर्वेश्वरा । हेचंद्रभागातटविहारा ।पूर्णब्रह्मा रुक्मिणीवरा । दीनबंधो पाहि माम् ॥१॥तुझ्या वशिल्यावांचून । अवघेंच देवा आहे शीण ।कुडीमाजीं नसल्या प्राण । कोण विचारी मढयातें ॥२॥सरोवराची दिव्य शोभा । तोयामुळें पद्मनाभा ।रसभरीत आंतला गाभा । टरफलातें महत्त्व आणी ॥३॥तुझी कृपा त्याच परी । शरणांगतातें समर्थ करी ।पाप ताप दैन्य वारी । हेंच आहे मागणें ॥४॥ ( अध्याय ३ ) ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जय जय सच्चिदानंदा श्रीहरी । कृपा करावी लौकरी ।तुम्ही पदनताच्या वरी । कधीं न कठोर झालांत ॥१॥तूं करुणेचा सागर । तूं दीन जनाचें माहेर ।तूं भक्तासी साचार । कल्पतरु वा चिंतामणी ॥२॥ऐसा तुझा अगाध महिमा । संत गाती राघवा रामा ।दासगणूसी पुरुषोत्तमा । पावा वेळ करुं नका ॥३॥ ( अध्याय ४ ) ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे सर्वसाक्षी सर्वेश्वरा । नीलकंठा गंगाधरा ।महाकाल त्र्यबंकेश्वरा । श्रीओंकारा पाव मशी ॥१॥तूं आणि रुक्मिणीशा । एक तत्त्व आहां खास ।तोय वारी म्हटल्यास । काय जलीं भेद होतो ? ॥२॥तैसी तुमची आहे स्थिती । तंतोतंत जगत्पति ।जैसी ज्याची मानेल मति । तैसा तो तुज बाहत ॥३॥अनन्यभावें बाहतां । तूं पावसी आपुल्या भक्तां ।माता न धरी निष्ठुरता । आपल्या वत्साविषयीं कधीं ॥४॥मी तुझें अजाण लेंकरुं । नको माया पाताळ करुं ।तूं साक्षात् कल्पतरु । इच्छा पूर्ण करी हरा ॥५॥*गजानन विजय अध्यायातील देवस्तुती* चा संग्रह. ( अध्याय ५,६,७,८ ) ????॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे अज अजित अद्वया । सच्चिदानंदा करुणालया ।दासगणू लागला पायां । आतां अभय असूं दे ॥१॥मी हीन दीन पातकी नर । नाहीं कोणता अधिकार ।सर्व बाजूंनीं लाचार । आहें मी देव देवा ॥२॥परी अत्यंत हीनावरी । थोर सर्वदा कृपा करी ।पाहा अंगीं लाविली खरी । विभूति श्रीशंकरानें ॥३॥तो हीनांचा हीनपणा । थोरा न आणि कमीपणा ।हें जाणोन नारायणा । गणू हा ठेवा संग्रहीं ॥४॥सर्व लाड लेंकराचे । माता ती पुरवि साचे ।आहे दासगणूचें । ओझें सर्व तुझ्या शिरीं ॥५॥जैसें करशील तैसें करी । परी दया असूं दे अंतरीं ।देवा तुझ्या बळावरी । दासगणूच्या सार्‍या उडया ॥६॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे परममंगला श्रीहरी । तुझी कृपा झालियावरी ।अशुभ अवघें जातें दुरी । हा अनुभव संतांचा ॥१॥त्या संतवाक्यीं भरंवसा । मी ठेवून श्रीनिवासा ।मंगलाची धरुन आशा । तुझ्या दारीं पातलों ॥२॥आतां विन्मुख लावल्यास । त्याचा तुला लागेल दोष ।आणि बट्टा वाक्यास । लागेल कीं संतांच्या ॥३॥म्हणोन हे माधवा ! । अभिमान माझा धरावा ।रोष कधीं ना करावा । या अजाण लेंकरावर ॥४॥बालकांचें हीनपण । मातेलागीं दूषण ।हें मनांत आणून करणें असेल तें करी ॥५॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे वसुदेवदेवकीनंदना । हे गोपगोपीमनरंजना ।हे दुष्टदानवमर्दना । श्रीहरी पाव मातें ॥१॥तुझ्या प्राप्तीचें साधन । कर्मादिकांचें अनुष्ठान ।परा भक्तीचें सेवन । करण्या आहे अपात्र मी ॥२॥तुझीं ज्ञानदात्रीं शास्त्रें सारीं । गीर्वाण भाषेभीतरीं ।त्यांचें सांग करुं हरी । सेवन तें कवण्या रीतीं ॥३॥गीर्वाणाचा नसे गंध । त्यांतून माझी मती मंद ।कमलांतील मकरंद । बेडुकाला मिळतो कसा ? ॥४॥अन्नदानें तुझी प्राप्ति । जरी करुन घेऊं श्रीपती ।तरी धनाचा अभाव निश्चिती । दारिद्रय पदरीं बांधिलें त्वां ॥५॥जरी करुं मी तीर्थयात्रा । तरी सामर्थ्य नाहीं गात्रां ।तशांतही अंधत्व आतां । आलें आहे दृष्टीतें ॥६॥ऐसा सर्व बाजूंनीं । मी हीनदीन चक्रपाणी ।दारिद्रयाचे मनीच्या मनीं । जाती जिरोनी मनोरथ ॥७॥हें व्यावहारिक दृष्टया खरें जरी । परी तुझी कृपा झाल्यावरी ।स्वानंदाच्या सागरीं । पोहत राहे अहोरात्र ॥८॥तुझ्या कृपेचें महिमान । आगळें आहे सर्वांहून ।घनाच्या पाण्यालागून । दाम देण्याची गरज नसे ॥९॥मेघांनीं आणिल्या मनांत । तळीं विहिरी भरतात ।निवळ खडकास फुटतात । पाट पाण्याचे पांडुरंगा ! ॥१०॥ऐशा त्या तव कृपेचा । दासगणू हा भुकेला साचा ।घास एखादा तरी त्याचा । घाल माझ्या मुखांत ॥११॥ तेणें मी तृप्त होईन । अवघ्या सुखातें पावेन ।अमृताचा लाभतां कण । रोग सारे दूर होती ॥१२॥*गजानन विजय अध्यायातील देवस्तुती* चा संग्रह. ( अध्याय ९,१०,११,१२) ???? ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे सगुण स्वरूपा रुक्मिणीवरा । हे चंद्रभागातटविहारा ।श्रीसंतवरदा शारंगधरा । पतितपावना दयानिधे ॥१॥लहानावांचून मोठ्याचा । मोठेपणा न टिके साचा ।पतिताविण परमेश्वराचा । बोलबाला होणें नसे ॥२॥आम्ही आहों पतित । म्हणून तुला म्हणतात ।पावनकर्ता रुक्मिणीकांत । हें आतां विसरूं नको ॥३॥परिस लोहाला सोनें करी । म्हणुनी त्याचें महत्त्व भूमीवरी ।ओहोळ पोटीं घे गोदावरी । म्हणून म्हणती तीर्थ तिला ॥४॥ याचा विचार करावा । चित्तीं आपुल्या माधवा ।दासगणूला हात द्यावा । बुडूं न द्यावें कोठेंही ॥५॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे अरुपा अव्यया । पूर्णब्रह्मा पंढरीराया ।सज्जनाच्या विसाविया । मजला परते लोटूं नको ॥१॥ देवा हा दासगणू । नको परक्याचा आतां म्हणूं ।माझ्या पातकाचा नको आणूं । विचार चित्तीं नारायणा ॥२॥माझ्या करें न झालें पुण्य । हें ठाउकें मजलागून ।फाय काय तुला वदन । दावण्या मी योग्य नसे ॥३॥ऐसी स्थिति आहे जरी । परि देवा कृपा करी ।ओहळास गोदावरी । पोटीं आपल्या घेतसे ॥४॥ तैसें तुवां करावें । दुःख अवघें निवारावें ।पातकाला न उरुं द्यावें । माझ्या ठायीं यत्किंचित्‌ ॥५॥तूं आणिल्या मनांत । अवघेंच कांहीं घडून येत ।रंकाचाही राव होत । तुझा लाधतां वशीला ॥६॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे ओंकाररुपा पशुपती । हे भवानीवरा दक्षिणामूर्ति ।ब्रह्मांडांत जितुक्या विभूति । तितकीं रुपें तुझीं देखा ॥१॥तुझें रुप जें निराकार । जेणें हें व्यापक चराचर ।जें सर्वस्वीं आधार । अविद्या माया ॥ प्रकृतीला ॥२॥ तें स्वरुप जाणावया । अशक्य आहे देवराया ।म्हणून तूं करण्या दया । सगुण रुपें धरलींस ॥३॥ जैसें ज्याला वाटत । तैसें तो तुला भाग देत ।नामामुळें तुजप्रत । भिन्नत्व ये ना कधींही ॥४॥ शैव तुला शिव म्हणती । ब्रह्म बोलती वेदान्ती ।रामानुजांचा सीतापती । वैष्णवांचा विष्णू तूं ॥५॥ उपासनेप्रमाणें । नांवें मिळालीं तुजकारणें ।परी तूं अभिन्नपणें । सर्वांठायींच गवससी ॥६॥तूं सोमनाथ विश्वेश्वर । हीम केदार ओंकार ।क्षिप्रातटाकीं साचार । महांकाल तूंच कीं ॥७॥नागनाथ वैजनाथ । घृष्णेश्वर वेरुळांत ।त्र्यंबक तुला म्हणतात । गोदावरीच्या तटाकीं ॥८॥ तूं भीमाशंकर । मल्लिकार्जुन रामेश्वर ।तूं गोकर्णरुपी शंकर । तूं महादेव शिंगणापुरीं ॥९॥ त्या अवघ्यांकारण । असो माझें साष्टांग नमन ।माझ्या त्रितापांचें हरण । शीघ्र करी दीनबंधो ॥१०॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे गणाधीशा गणपती । मयुरेश्वरा विमलकीर्ति ।माझ्या हृदयीं करून वस्ती । ग्रंथ कळसास नेई हा ॥१॥ तूं ज्ञानबुध्दीचा दाता । तूं भक्तमनोरथ पुरविता ।विघ्ननगातें संहारिता । तूंच एक गणराया ॥२॥ तूं साक्षात् चिंतामणी । चिंतिलेलें देशी जाणी ।आपुल्या भक्तांलागूनी । ऐसें पुराणें म्हणतात ॥३॥ माझ्या मनींची अवघी चिंता । लयास नेई एकदंता ।लंबोदरा पार्वतीसुता । भालचंद्रा सिंदुरारे ॥४॥*गजानन विजय अध्यायातील देवस्तुती* चा संग्रह. ( अध्याय १३,१४,१५,१६ ) ????॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे संतवरदा श्रीधरा । हे दयेच्या सागरा ।हे गोपगोपीप्रियकरा । तमालनीळा पाव हरी ॥१॥ तुझें ईशत्व पाहण्याकरितां । जेव्हां झाला विधाता ।गाई-वासरें चोरितां । यमुनातटीं गोकुळांत ॥२॥ तेव्हां तूं निजलीलेंकरुन । गाई वासरें होऊन ।ब्रह्मदेवाकारण । आपलें ईशत्व दाविलें ॥३॥ दुष्ट ऐशा कालियाला । यमुनेमाजीं तुडवून भला ।रमणकद्वीपा धाडिला । गोप निर्भय करण्यास ॥४॥ तेवीं माझ्या दुर्दैवा । तुडवूनी या वासुदेवा ।दासगणू हा करावा । निर्भय सर्व बाजूंनीं ॥५॥ मी अजाणभक्त तुझा हरी । परी देवा कृपा करी ।मी आहे अनाधिकारी । योग्य न तुझ्या कृपेस ॥६॥ ऐसें जरी आहे सत्य । परी नको पाहूंस अंत ।माझी चिंता वार त्वरित । आपुल्या कृपाकटाक्षें ॥७॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥हे कौसल्यात्मज रामराया । हे रघुकुलभूषणा करुणालया ।सीतापते करा दया । आतां या लेंकरासी ॥१॥ ताटिका त्वां उध्दरली । अहिल्या शिळा सजीव केली ।शबरीची पुरवली । इच्छा तूं दशरथे ॥२॥ भक्तरक्षणा कारण । सोडिलें नृपसिंहासन ।वानर केलेसे बलवान् । केवळ आपल्या कृपेनें ॥३॥ शिळा तरल्या सागरीम । तुझ्या नामें रावणारी ।बसविलास गादीवरी । भक्त आपला बिभीषण ॥४॥ जो जो आला शरण पदा । तुझ्या कीं हे आनंदकंदा ।दैन्य, दुःख, आपदा । त्याच्या त्वां वारिल्यास ॥५॥हें मनीं आणावें । दासगणूस सांभाळावें ।बालकानें धांवावें । जननिविण कोणाकडे ? ॥६॥ तूं जननी जनिता सद्गुरु । तूं भक्तांना कल्पतरु ।भवनदीचें भव्य तारूं । तूंच कीं रे रामराया ! ॥७॥//॥श्रीगणेशाय नमः ॥हे कश्यपात्मज वामना । हे बटुरुपधारी नारायणा ।तूं बलीच्या घेऊन दाना । कृतार्थ त्याला केलेंस ॥१॥ राज्य मृत्युलोकीचें । घेतलें त्वां जरी साचें ।तरी दिलें पाताळाचें । राज्य बलीकारणें ॥२॥आंवळा घेऊन नारळ दिला । तुम्ही त्या पुण्यवंत बलीला ।आणि त्याच्या भक्तीस्तव झाला । द्वारपाळ द्वारीं तुम्ही ॥३॥ या मन्वंतरानंतर । बलीच आहे होणार ।देवांचा राजराजेश्वर । देवा तुझ्या वरानें ॥४॥एक घटकेंत अनंता । चहूं वेदांच्या संहिता ।पठण केल्या बुद्धिमत्ता । केवढी तुझी अगाध तरी ! ॥५॥अवघ्यां तुझ्या अवतारीं । हा सोंवळा अवतार श्रीहरी ।कोणाचाही भूमीवरी । वध न तुम्ही केलांत ॥६॥शत्रुमित्राच्या घरीं दिवा । ये अवतारीं लाविला बरवा ।देव आणि दानवा । तूं वंद्य सारखाच ॥७॥देव तेही आनंदविले । राक्षस तेही रक्षिलें ।आपलें ईशत्व सांभाळिलें । याच अवतारीं देवा तूं ॥८॥तुला माझा नमस्कार । असो वामना वारंवार ।मस्तकीं ठेवा वरद कर । तुम्ही दासगणूच्या ॥९॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जयजयाजी परशुधरा । हे जमदग्नीच्या कुमारा ।परशुरामा परमेश्वरा । आतां उपेक्षा करूं नको ॥१॥तूं सहस्त्रार्जुनातें दंडून । केलें द्विजांचें संरक्षण ।ब्राह्मणांचा अपमान । सहन झाला नाहीं तुला ॥२॥आतां मात्र डोळे मिटिसी । कां रे देवा ब्राह्मणांविशीं ? ।काय आहे लागली तुसी । गाढ निद्रा येधवां ॥३॥म्हणून डोळे मिटूं नका । स्वस्थ ऐसें बसूं नका ।आणीबाणीचा प्रसंग देखा । आहे हरी सांप्रत ॥४॥तुझ्या वशिल्यावांचून । अवघीं कृत्यें आहेत शीण ।आर्यसंस्कृतीचें रक्षण । होणें नाहीं तुझ्याविण ॥५॥ *गजानन विजय अध्यायातील देवस्तुती* चा संग्रह. ( अध्याय १७,१८,१९,२०,२१ ) ???? ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जयजयाजी महामंगला । जयजयाजी भक्तपाला ।जयजयाजी तमालनीला । पतितपावन नरहरे ॥१॥ हिरण्यकश्यपु महाक्रूर । सज्जनाचा शत्रू थोर ।तयाचें तूं फाडून उदर । मरण त्याचें साधिलें ॥२॥ प्रल्हादरक्षणासाठीं । तूं जन्मलास स्तंभापोटीं ।रुप अनुपम जगजेठी । धारण तें करुन ॥३॥ दांत दाढा भयंकर । आयाळ रुळे मानेवर ।नेत्र जेवीं खदिरांगार । ब्रह्मांड जाळूं पहाती ॥४॥ त्या भयंकर रुपाची । भीति नसे भक्ता साची ।पिलें जेवीं वाघिणीचीं । अंगावर खेळती तिच्या ॥५॥ तुम्हां पाहून देवराया । लक्ष्मी न धजे पुढें यावया ।ऐशा स्थितींत लागला पाया । भक्त तुझा नरहरे ॥६॥ तूं भक्तवत्सल लक्ष्मीकांत । ऐसें सांगत आले संत ।पुरविशी भक्‍तमनोरथ । नाहीं न त्यासी म्हणसी कदा ॥७॥ त्या आपुल्या ब्रीदासी । जाग आतां हृषीकेशी ।दासगणू लागला पायांसी । अभय असूं दे पांडुरंगा ॥८॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जयजयाजी चिद्रिलासा । हे गोविंदा श्रीनिवासा ।हे आनंदकंदा परेशा । पाहि माम् दीनबंधो ॥१॥हे केशवा केशीमर्दना । हे माधवा मधूसुदना ।हे पूतनाप्राणशोषणा । पांडुरंगा रुक्मिणीपते ॥२॥ काय माझ्या आहे मनीं । तें तूं जाणसी चक्रपाणी ।तेंच का रे तुजलागुनी । बोलून दावूं पद्मनाभा ॥३॥ भक्त जी जी इच्छा करी । ती तूं पुरविसी श्रीहरी ।ऐसें पुराणाभीतरीं । आहे वर्ण्न बहुसाळ ॥४॥ म्हणून माझ्या मनोरथा । पूर्ण करा पंढरीनाथा ।सोडा मनींची कठोरता । दासगणू हा तुझा असे ॥५॥// ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जयजयाजी आनंदकंदा । जयजयादि अभेदा ।माझें नमन तुझ्या पदा । असो सर्वदा अनन्यभावें ॥१॥ हे राघवा रघुपती । पाव आतां शीघ्र गती ।माझा अंत पहाशी किती ? । हें कांहीं कळेना ॥२॥ खर्‍या थोरांशी कठोरता । नाहीं शोभत अनंता ।याचा विचार कांहीं चित्ता । करा आपुल्या ये काळीं ॥३॥ मी दीनवाणें मारितों हांका । मला दगा देऊं नका ।हे जगदीशा जगन्नायका । पावा दासगणूस ॥४॥//॥ श्रीगणेशाय नमः ॥ जय जयाजी रुक्मिणीवरा । हे चंद्रभागातटविहारा ।देवा वरदपाणी धरा । दासगणूच्या मस्तकीं ॥१॥ तूं भूपांचा भूपती । अवघेंच आहे तुझ्या हातीं ।मग माझी फजीती । कां रे ऐसी मांडलीस ? ॥२॥ माझें पाप ताप दहन । करा कृपाकृशानें करून ।राहो आनंदी सदा मन । तुझें भजन करावया ॥३॥ यांत अंतर केल्यास । वृथा तुला लागेल दोष ।खर्‍या थोरांनीं आपणांस । बट्टा लावून घेऊं नये ॥४॥म्हणून हे श्यामसुंदरा । राही रुक्मिणीच्या वरा ।पांडुरंगा परम उदारा । माझी इच्छा पूर्ण करी ॥५॥// ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥जय जयाजी अनंतवेषा । जय जयाजी अविनाशा ।जय जयाजी परेशा । ब्रह्मांडाधीशा नमो तुशीं ॥१॥ देवा तूं आपणांस । पतितपावन नाम खास ।सर्वदा आहे धरिलेंस । याचा विचार करीं गा ॥२॥ पाप्यावरी प्रेम अमित । तुझें देवा असतें सत्य ।पापीजनांनीं तुजप्रत । महत्त्व आणिलें कृपाळा ॥३॥ म्हणून माझ्या पातकासी । पाहूं नका हो हृषीकेशी ।धुणें येतें जलापासीं । स्वच्छ होतें म्हणून ॥४॥ म्हणून पतितांचा कंटाळा । करुं नको रे घननीळा ।काय भूमीनें सांवरिला । दिलें आहे टाकून ॥५॥ तूंच पतितपावन । तूंच पुण्यपावन ।या दोन्ही दोषांपासून । तुम्ही अलग सर्वदा ॥६॥ सूर्य नाशी तमाप्रत । म्हणून कां तो कष्टी होत ।कांहीं न करावें लागत । तम नासण्या रवीशीं ॥७॥ तम जों जों भेटण्या येई । तों तों तेथें प्रकाश होई ।अंधारत्व अवघें जाई । त्याचें तमाचें नारायणा ॥८॥ पापपुण्याची वासना । तूंच उपजविशी नारायणा ।आपला रक्षण्या मोठेपणा । पापी तूंच निर्मिशी ॥९॥ कांहीं असो आतां तरी । चिंता रहित मजला करी ।दासगणू हा घ्यावा पदरीं । हेंच आहे मागणें ॥१०॥ तुझ्यावांचून मजप्रत । नाहीं वशिला जगतांत ।अवघेंच तुझ्या हातांत । आहे कीं रे पांडुरंगा ॥११*देवा तुझ्या द्वारी आलो*kelkaramol.blogspot.com Loading...