आनंद लहरी: सुखसागर हा भरला, गुरुकृपेने ठायी पहिला
By dhanashri on साहित्य | कविता | धार्मिक from anandlahari1.blogspot.com
आजीची कविता
बिलोरी
By Ranjeet on कविता from www.ranjeetparadkar.com
क्षण एक असा येतो की सारे सरतेनिश्चेतन वस्त्रच केवळ मागे उरतेवाहून कुणी जाते भिजते वा कोणीनात्यांचे गलबत लाटांवर गलबलतेएकेक प्रयत्नाची जखमांना ओळखअपराधगंड बेसावध मन पोखरतोमानेवर बसतो भूतकाळ येणाराबंदिस्त हुंदका डोळ्यातच घुटमळतोथोडाच वेळ एकटे असावे म्हणतोसंवाद मनाशी थेट साधण्यासाठीमन मूक असे की रात्रीचे आकाशमी शोधुन थकतो शब्द बोलण्यासाठीदु:खाची काच खरोखर स्वच्छ बिलोरीदिसतात नव्याने जुने चेहरे
असा एक क्षण...
By Rupali_Thombare on कविता from umatlemani.blogspot.com
तो खंबीर किंवा कमकुवत नसतोतर तो एक क्षण कमकुवत असतो जीवनातला असा एक क्षण जेव्हा प्रत्येक दिवा मालवलेला वाटतो जरी असेल सर्व सुखांचें लोळण तरी दुःखाचा एक धागा ताणून धरतो जीवनातला असा एक क्षण प्रत्येकाच्याच जीवनात कधीतरी येतो उद्याची चिंता अन कालचे व्रण मनाच्या द्विधावस्थेत जीव त्रस्त होतो जीवनातला असा एक क्षण जिथे व्यक्तीचा सहवास हवास
तो... आणि ती (भाग १२)
By Rupali_Thombare on कविता from umatlemani.blogspot.com
(भाग १ वाचण्यासाठी)(भाग ११ वाचण्यासाठी )" निर्वी , ऊठ आता . घड्याळात पाहिलेस का ? १०.३० वाजायला आलेत."वहिनी खिडकीवरचे लाल-गुलाबी पडदे दूर सारत खिडकी उघडत निर्वीला उठवत होती .आणि निर्वी अजूनही गाढ झोपेतच. प्रखर सूर्यप्रकाशाची किरणे डोळ्यांवर पडताच काहीसे वैतागून आणि चादर चेहऱ्यावर ओढून घेत निर्वीने कूस बदलून पुन्हा झोपी जाण्याचा प्रयत्न केला."वहिनी , झोपू दे ना गं. खूप उशिरा झोपले आहे मी
एक मसालेदार अनुभव
By Rupali_Thombare on कविता from umatlemani.blogspot.com
दीपावलीचे वेध लागले आहेत. आता ठिकठिकाणी आकाशकंदील , रांगोळ्या , रंगबिरंगी दिवे यांची सुरेख रेलचेल पाहावयास मिळेल. आता रांगोळीचा विषय निघालाच आहे तर मला येथे या वर्षातला एक सुंदर अनुभव सांगावासा वाटतो आहे. मी काढलेली एक चित्ररूप रांगोळी...चित्ररूप रांगोळी हा काही नवा प्रकार नक्कीच नाही. पण यात नवीन काही असेल तर ती साकार करण्यासाठी रांगोळीच्या पावडर ऐवजी वापरलेले नवे काहीतरी... काय म्हणालात?रंगीत त
लेणी नैराश्याची
By Ranjeet on कविता from www.ranjeetparadkar.com
आभाळावर लेणी नैराश्याचीदमट कुंद अंधार दिवसभर गळतोनिरर्थकाचे चक्रव्यूह भवतालीउदासवाणा सुन्नपणा सळसळतोउच्छ्वासांनी घट्ट बांधले श्वासघनराखाडी सावट अनिश्चिताचेप्राणाशी घुटमळतो आहे काळअंतरात शिंतोडे अंधाराचेउलटे पाउल पडते क्षणा-क्षणाचेपुन्हा पुन्हा एकच हतबलता जगतोतिरस्कृताची नजर कुणाला द्यावीआरश्यातला डोळे मिटून असतोमर्त्य जिवाची अविरत कुत्तरओढआयुष्याला शिक्षा आयुष्याचीउगाच छातीमध्ये रटाळ घरघरआभाळावर
एकटा असतो
By Ranjeet on कविता from www.ranjeetparadkar.com
झुंडीत एकटा असतो, वस्तीत एकटा असतोमी सरकारी नोंदीच्या यादीत एकटा असतोएखादा शेर तुझ्यावर लिहिल्याचे वाटत असतेपण शब्द तुझ्या नावाचा ओळीत एकटा असतोखिडकीतुन पाहत बसतो बाहेर रिमझिमे कोणीपाऊस रोजचा येथे गच्चीत एकटा असतोऔरंगाबादमधे मी एकटाच गर्दी करतोमुंबईत येतो तेव्हा गर्दीत एकटा असतोसांगीन तुला मी माझी एखादी प्रेमकहाणीसांगीन तुला मी कुठल्या धुंदीत एकटा असतो....रसप....५ ऑगस्ट २०२०
musafir
By shukrayani on कविता from tumachyaaamachyamanatal.blogspot.com
हि अच्युत गोडबोले यांची आत्मकथा आहे. मुळचे सोलापुरचे, नंतर शिक्षणासाठी मुंबईला आले आणि मग मुंबईलाच स्थायिक झाले. नंतर नोकरी , परदेश प्रवास, वैयक्तिक आयुष्य , लिखाण अशा त्यांच्या या प्रवासाची हि कहाणी आहे. गोडबोलेंच बालपण अगदी समृद्ध गेलं. त्यांचे मित्रमंडळी, शिक्षक, शा
परिणीता - एका कवितेची १५ वर्षं - (15 Years of Parineeta)
By Ranjeet on कविता from www.ranjeetparadkar.com
शरदचंद्र चट्टोपाध्याय ह्यांच्या दोन व्यक्तिरेखांनी भारतीय चित्रपटाला वारंवार भुरळ घातली आहे. एक म्हणजे 'देवदास' आणि दुसरी 'परिणीता'. २००५ ला विधू विनोद चोप्रा आणि प्रदीप सरकार ह्यांनी हिंदीत 'परिणीता' बनवला, त्याआधी हिंदीत ही कहाणी दोनदा बनवून झाली होती. 'देवदास' आणि 'परिणीता' ह्या दोन्ही प्रेमकहाण्या, किंबहुना प्रेमत्रिकोण. आणि बहुतेक तरी वारंवार आकर्षित होण्याचं कारणही हेच असावं. 'प्रेम
निद्रिस्त
By Ranjeet on कविता from www.ranjeetparadkar.com
श्वासाला कुठली निश्चित लयही नाहीटिकटिकतो आहे घड्याळातला काटानिद्रिस्तपणाला जाग निरर्थक आहेनिर्जन भवताली निर्जिव पडल्या वाटावाऱ्याचा हलका स्पर्श नसे झाडांनाआंधळी शांतता दूर दूर भरकटते पापणीस नाही ओलावा स्वप्नाचाह्या रात्रीचे पाऊल इथे अडखळतेपिंजरा मनाचा सताड उघडा केलापण पक्षी काही केल्या उडतच नाहीअंधार कोणता कुणास भीती देतोशिवशिवत्या पंखांनाही कळतच नाही
