जिथं फाटलं आभाळ
By Ramesh on कविता from www.rameshthombre.com
जिथं फाटलं आभाळ जिथं फाटलं आभाळ तिथं बांधतो मी घरमला रुजाया पाहिजेभग्न दगडांचा पारतुझा फटका पदर किती झाकशील उरआसं लपणार नाही तुझ्या दु:खाचं काहूर रात अंधारली गूढदूर एकटी निजली दिस आठवात गेला कूस अश्रूंनी भिजलीनको रिती होऊ देऊदु:ख भरली ओंजळ रित्या रित्या या घरात सुख दिसलं ओंगळगर्द झाकोळली रात ओल्या दु:खाचा गाभारासुख अनावर झालं केला देवानं पोबारा !
